മടുത്തുപോയീ ഞാന്‍ ഉടുത്തോരീ തോലും
എടുത്തൊരീ കോലും
തെളിഞ്ഞോരീക്കാട്ടില്‍ ഉരിഞ്ഞെറിഞ്ഞോട്ടെ
മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന മെഴുതിരിക്കോലില്‍
ഉരുണ്ടു നീങ്ങുന്ന മെഴുകുകോലങ്ങള്‍
ജനുവരിയിലെ തണുത്ത കാറ്റെന്തോ
ചികഞ്ഞു നോക്കുന്നു ജനലിനക്കരെ
സ്മരണയിലെങ്ങോ പിറന്നു വീഴുന്ന
പുതിയ പൈതങ്ങള്‍ പതിഞ്ഞു പാടുന്നു
വിധി ഗണിച്ചു ചൊല്ലിയ ഗുണവാനേയെന്നെ
ഗുണിച്ചു നോക്കുവാന്‍ മറന്നു പോകല്ലേ
വെളുത്ത രക്തത്താല്‍ മലിനമായൊരെന്‍
മനസ്സിലോര്‍മ്മകള്‍ വ്യഭിച്ചരിക്കുമ്പോള്‍
എടുത്തൊരീ കോലും
തെളിഞ്ഞോരീക്കാട്ടില്‍ ഉരിഞ്ഞെറിഞ്ഞോട്ടെ
മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന മെഴുതിരിക്കോലില്‍
ഉരുണ്ടു നീങ്ങുന്ന മെഴുകുകോലങ്ങള്‍
ജനുവരിയിലെ തണുത്ത കാറ്റെന്തോ
ചികഞ്ഞു നോക്കുന്നു ജനലിനക്കരെ
സ്മരണയിലെങ്ങോ പിറന്നു വീഴുന്ന
പുതിയ പൈതങ്ങള്‍ പതിഞ്ഞു പാടുന്നു
വിധി ഗണിച്ചു ചൊല്ലിയ ഗുണവാനേയെന്നെ
ഗുണിച്ചു നോക്കുവാന്‍ മറന്നു പോകല്ലേ
വെളുത്ത രക്തത്താല്‍ മലിനമായൊരെന്‍
മനസ്സിലോര്‍മ്മകള്‍ വ്യഭിച്ചരിക്കുമ്പോള്‍
ഡയറിക്കുള്ളില്‍ ഞാന്‍ ഒളിച്ചുവെച്ച നിന്‍
മയില്‍പീലിത്തുണ്ടാ നിലാവുകാണവേ
വന്നിടൂ കനത്തകാല്‍ ചിലമ്പും കിലുക്കി നീ
അന്ധകാരത്തിന്‍ മൂടുപടവും ധരിച്ചുനീ
കൊണ്ടുപോകുവാനെന്നെ വന്നിടൂ മരണമേ..
താഴെ വീണുറങ്ങുമെന്‍ നിശ്ചല ദേഹത്തിന്റെ
നിലച്ച ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നെക്കാത്തിരിപ്പൂ ഞാന്‍...
കവിത നന്നായിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ എന്താ എപ്പോഴും ദുഃഖം?
ReplyDeleteഹാപ്പി മൂഡില്‍ ഒരു കവിത കാച്ചിക്കൂടെ മാഷേ....